Przez Dolinę Strązyską na Giewont

 Pierwszy odcinek trasy wiedzie niezwykle popularną Doliną Strążyską. Początek drogi stanowi styk ulicy Strążyskiej z tzw. Droga pod Reglami – spacerową trasą biegnącą u podnóża polskiej części Tatr Zachodnich od  wylotu Doliny Bystrej aż po wylot Doliny Chochołowskiej. Pierwszy etap wędrówki czerwonym szlakiem biegnie płasko dnem doliny wygodną ,szeroką leśną drogą wzdłuż Strążyskiego Potoku.

 Po prawej stronie doliny, ponad lasem, wznoszą się urwiste turnie  zwane Kominami Strążyskimi. Dalej mijamy tzw. Skałę Jelinka z wmurowana w nią tablicą pamiątkową poświęconą czeskiemu dziewiętnastowiecznemu publicyście który całe swe życie poświęcił sprawie braterstwa polsko-czeskiego. Po nieco ponad półgodzinnym wędrowaniu wychodzimy na Polane Strążyską i naszym oczom ukazuje się potężna ściana Giewontu – celu naszej wyprawy.

 Na polanie w niewielkiej chatce znajduje się bufet a wokół ławy i stoły, znakomite miejsce na odpoczynek przez czekająca nas trudniejsza częścią szlaku. Idąc na wprost Giewontu za żółtymi znakami w ciągu 10 minut można dojść do kilkumetrowego wodospadu Siklawica. W poprzek polany przebiega czarno znakowana Ścieżka nad Reglami – trasa wykorzystująca ciąg przełęczy reglowych i biegnąca równolegle ale na znacznie wyższym poziomie od wspomnianej wcześniej Drogi pod Reglami. My udajemy się teraz w prawo za biegnącymi wspólnie szlakami czarnym i czerwonym dość stromo w górę na Przełecz w Grzybowcu (1311 m n.p.m.). Tą zalesioną przełęcz  osiągamy po około 45 minutach stromego podejścia. Skręcając w lewo z przełęczy dochodzimy do rozdroża. Od czerwonego szlaku na Giewont, w prawo w dół odłącza się stąd czarno znakowana Ścieżka nad Reglami. Odtąd podążamy wyłącznie za szlakami czerwonymi. Od grzbietu Grzybowca, zaczyna ubywać drzew, dzięki czemu odsłania się wspaniały widok na cały masyw Giewontu choć widziany już z nieco innej perspektywy niż z Zakopanego.

 Wkrótce po wejściu na przełęcz Bacuch dochodzimy do charakterystycznego skalnego wcięcia przez które przechodzi nasza ścieżka. Z uwagi na bliskość przepaści należy zachować dużą ostrożność przy jej przekraczaniu. Teraz zaczyna się najcięższe i najbardziej męczące podejście, które zakończy się dopiero po osiągnięciu Wyżniej Kondrackiej Przełęczy tuż pod kopułą szczytową Giewontu. Wcześniej jednak docieramy do widocznej już znacznie wcześniej przełęczy Siodło, po czym zawracamy w lewo maszerujemy pod górę po wąskiej i stromej kamiennej ścieżce. Następnie przez 15 minut wędrujemy stromym piargiem i docieramy do Wyżniej Kondrackiej Przełęczy (1765 m. n.p.m.).

 Teraz za znakami niebieskimi skręcamy mocno w lewo i podchodzimy pod szczytową kopułę Giewontu na którą wejście ubezpieczone jest ciągiem łańcuchów ,wykutych w skale stopni i metalowych klamer. Ważne jest że w rejonie szczytu ruch odbywa się jednokierunkową pętlą. Należy bezwzględnie stosować się do oznakowania! Sam szczyt Giewontu jest dość ciasny. Należy zachować dużą ostrożność na szczycie pamiętając o otwierającej się pod naszymi stopami 600-metrowej przepaści w kierunku północnym. Z uwagi na piętnastometrowy metalowy krzyż na wierzchołku w razie jakichkolwiek oznak zbliżającej się burzy należy bezwzględnie zrezygnować z wejścia na szczyt!!  Prześliczna panorama na leżące kilkaset metrów niżej miasto!! Po powrocie na przełęcz możemy wybrać inny wariant zejściowy przez położoną nieco niżej Przełęcz Kondracką za znakami niebieskimi do Doliny Kondratowej i Kuźnic lub za znakami żółtymi do Doliny Małej Łąki.

POWRÓT DO Masyw Giewontu